Giardia duodenalis (G. intestinalis) - giardia (lamblia) - Pierwotniak wielkości 10-20 µm, pasożytujący w jelicie cienkim wielu gatunków zwierząt i człowieka. Psy i koty zarażają się zjadając cysty giardii, które mogą w optymalnych warunkach zachować inwazyjność przez okres 3 tygodni w środowisku zewnętrznym. Po 5-16 dniach od chwili zarażenia zwierzęta te same zaczynają wydalać z kałem cysty G. duodenalis. Okres siewstwa cyst trwa zwykle 4-5 tygodni.
Objawy zarażenia u ludzi
Objawy chorobowe mogą wystąpić po kilku-kilkunastu dniach od zarażenia. Początkowo są to nudności, wymioty i bezkrwawa biegunka. Następnie, w zależności od intensywności inwazji, może pojawić się spadek masy ciała, zanik mięśni, często także nadmierna senność.Jest choroba szczególnie niebezpieczna dla dzieci, gdyż powoduje zaburzenia wchłaniania tłuszczów i węglowodanów, które razem z niedoborem witamin i białek, pojawiającym się na skutek długotrwałych biegunek, prowadzi do niedożywienia, a w konsekwencji do niedorozwoju fizycznego. U osób dorosłych obserwuje się często bezobjawowy przebieg inwazji, lub jedynie z objawami przejściowych bólów brzucha, krótkotrwałych biegunek, a także stanów złego samopoczucia. Leczenie giardiozy nie nastręcza problemów.
Należy pamiętać jednak o tym, że w przypadku, gdy stwierdzi się tego pasożyta u choćby jednego z członków rodziny, wszystkich domowników należy poddać terapii.
Jak zaraża się człowiek
Człowiek zaraża się także zjadając cysty giardii z zanieczyszczonym pokarmem, bądź woda do picia. Inwazjologiczne znaczenie dla ludzi w przypadku tego pasożyta, oprócz zanieczyszczonego cystami środowiska zewnętrznego, maja nie tylko zarażone zwierzęta towarzyszące (szczególnie młode koty i psy w wieku do 2 roku życia), lecz również zwierzęta dzikie (np. bobry), które są często bezobjawowymi siewcami cyst giardii.Zwykle tam, gdzie zarówno ludzie jak i towarzyszące im koty bądź psy są zarażeni G. duodenalis, nie jest się w stanie określić kto dla kogo stanowił źródło inwazji.
Prześlij komentarz
0 Komentarze